11 Ekim 2013

The ''Little Black Dress''

''Küçük siyah elbise'' sade kesimli ve genellikle kısa bir kokteyl elbisesi...


1926 yılı Vogue'da yayınlanan Coco Chanel tasarımı ilk LBD.

İlk olarak 1920'lerde Gabrielle Coco Chanel tarafından uzun süre kullanılabilir, ekonomik, modası geçmeyen ve olabildiğince ulaşılabilir olması amaçlanarak tasarlanan LBD kısa zamanda amacına ulaştı ve neredeyse her kesimden kadının üniforması haline geldi.

Başarısını çok yönlülüğünden alan LBD, hafif topuklular ve ceketle giyildiğinde işyeri için uygunken; iddialı mücevherler ve eşlik eden makyaj ile gece için de uygun  hale geliyordu. Öyle ki bir süre sonra bir moda kuralı haline geldi ve her kadının dolabının en temel parçası oldu. Bu temel öge amacı LBD'yi mümkün olan en sade şekilde olmaya zorluyordu çünkü belli bir trende ait olan kısa siyah bir elbise bir süre sonra kaçınılmaz bir şekilde modası geçmiş olacaktı. Coco Chanel'in kendi sözleriyle '' Fashion passes, style remains.''

20'li yıllarda siyah, elbette ki yas tutmanın rengiydi. 1. Dünya Savaşı ve İspanyol gribi epidemisinden sonraki kayıplarla birlikte siyah sadece dulların değil çoğu insanın günlük hayatta da tercih ettiği bir renk oldu.


Teknikolor gelmeden önce Betty Boop siyah bir elbiseyle çizilmişti.

1926'da Coco Chanel Amerikan Vogue'da diz hizasında, sade, siyah bir elbise fotoğrafı yayınladı. Vogue buna ''Chanel's Ford'' adını verdi. Bir anlamda Ford Model T'ye yani genel kanıda üretilen ilk ekonomik, fabrika ürünü Amerikan orta sınıfına sunulan arabaya gönderme yaptı. Büyük Bunalım yıllarında LBD ekonomikliği ve elegansıyla popülerliğini arttırdı. Diğer renklerin ekrandaki bozuk görünümü yüzünden Hollywood film yapımcıları tarafından tercih edilir oldu. 2. Dünya Savaşından sonra kadınların işyerlerine girmesiyle birlikte alanı genişledi. Böylelikle Little Black Dress sadeliği ve tüm sosyal sınıflardaki kadınlara hitap etmesiyle, kadınların üniforması haline geldi.


Audrey Hepburn ve Breakfast at Tiffany's filminde giydiği Hubert de Givenchy tasarımı LBD

Savaş sonrası Dior'un ''New Look'' ile yükselişi ve 50'lerin seksüel tutuculuğu LBD'yi ikinci zirvesine hazırladı. Hollywood ''Femmes Fatales'' sembolleri tehlikeli kadını işaret edecek şekilde LBD ile poz vermeye başladı. Sentetik kumaşların kullanımının artmasıyla kitlesi genişledi. 60'larda elbise etek boyu oldukça kısaltılarak, tül ve dantellerle birleştirilerek kullanıldı.


Kariyeri boyunca LBD içinde şarkı söyleyen Edith Piaf – Little Black Sparrow

Günlük kumaşların, özellikle örgünün zirve yaptığı 80'li yıllarda elbise, peplumlar ve geniş omuzlar ile birleşti. 90'lara girerken ise çeşitli uzunluklarda ancak daha sade bir şekle geri döndü. 90'ların grunge kültürü LBD'yi hem sandaletlerle hem de kaba asker botlarıyla birlikte gördü.

2000'li yıllarda ise her ne kadar renkler gelip gitse de, siyaha ve 1950-70 tarzı LBD'e dönüş tekrar etmekte.

Herkesin bir tane LBD'e sahip olduğu şu zamanlarda da kadınların dolabının temel ögesi olan bu parçanın tarihini ve geçirdiği aşamaları bilmek güzel olabilir diye düşündüm. Coco Chanel'e teşekkürler...


Bmigo

2 yorum:

  1. Moda bölümünde bu tarz bilgilendirici yazılara da yer vermen çok güzel olmuş. Ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
  2. en kısa zamanda alışverişe çıkılıp bikaç lbd alınıyor. :)) teşekkürler bmigo

    YanıtlaSil

.