Then, So What Kevin?

Film izlemeyi reddeden sinema köşesi yazarıyım. Dev cümlelerin de altından ezilmiş vaziyette klavyeye uzanabiliyorum.

Sonu belli olmayan durumlar listem oldukça kabarıkken, yeni bir hikayeye başlayıp da en az 2,5 saat beklemeye dayanabileceğimi sanmıyorum. Bu hafta yeni bir hikayeyle ve onun üzerine yazmayı ben reddetmesem de bünyem reddediyor. Elim play tuşuna, ya da dvdlerin kapağını açmaya, ya da kickass torrente gitmiyor.

Bir şeyler izlemeyi reddetmemin tek sebebini değil ama bir sebebini şuna dayandırıyorum. Cinema may kill. Sinema benim için hiç bir zaman rahatlatıcı bir şey olmadı, aksine rahatsız edici olması, düşünmeye giden yolda sırtımdan tekmelemesi en büyük etken oldu. O etkeni ben yaratmasam bile, kara delik şeklinde beni içine aldı. A dur, tüm melankolimle bir film açayım demedim, amacım değil ama sonucumdu filmin sonundaki melankolik hava.

Then, So What Kevin?

So, geçen haftalarda, person'ımla birlikte, final haftası arkadan ses gelmesi amacıyla açtığımız televizyonda başlayan filme sol gözle bağlandık, sağ gözle de ders çalışma çabalarımız devam etti. Bir süre sonra gözlerimiz tamamen ekranda, elimizde ders notları, ve 3. adım olarak da ders notlarının da bırakılıp ellerin beveragelarla dolmasıyla filme odaklandık. Yarısından daldığımız filme  filmin de bütün bileşik bir hikayesi olmaması sebebiyle çabuk adapte olduk. Velhasıl, finaller bittikten sonra, yine benim değil de person'ımın elleri kat.ph'ye gitti ve filmi indirdi. Ve izledik.

The Story Of Us

Katie ve ben 15 yıldır evliliklerini ittirmeye çalışan 2 çocuklu .... hayır sıkıcı değil. Genel hal ve durum bu olsa da, filmin genel olarak bir hikayesi yok. Karşılıklı konuşmalar üzerine ilerleyen film, mükemmel flashbackleriyle 15 yıllık evliliği, filmde geçen zaman aralığı olan 3 aya sığdırmayı da başarmış. Ayıla bayıla izlediğimiz diyaloglardan minik bir kesti vererek. filmi izlemenizi salık ediyorum.

Katie: I think we should go to Chow Fun's.

Ben: Chow Fun's? We agreed that we couldn't talk at Chow Fun's.

Katie: I know.

Ben: What are you saying?

Katie: I'm saying Chow Fun's.

Ben: Are you saying Chow Fun's because you can't face telling them? If that's why, don't say Chow Fun's

Katie: That's not why. I'm saying Chow Fun's because we're an "us." There's a history here and histories don't happen overnight. In Mesopotamia or ancient Troy or somewhere, there are cities built on top of other cities but I don't wanna build another city. I like this city. I know where we keep the Bactine and what mood you're in by which eyebrow is higher. You always know that I'm quiet in the morning and compensate accordingly. That's a dance you perfect over time. And it's much harder than I thought it would be but there's more good than bad.

And you don't just give up!

And it's not for the sake of the children. But they're great kids, aren't they? And we made them!

I mean, think about that. There were no people there,

and then there were people.

And then they grew. I won't be able to say to some

stranger, "Josh has your hands" or "Remember how Erin threw up at the Lincoln Memorial?"

And I'll try to relax. Let's face it, anybody will have traits that get on your nerves. Why shouldn't it be your annoying traits? I'm no day at the beach. But I do have a good sense of direction, so I can find the beach. Which is not a criticism of yours it's just a strength of mine.

God, you're a good friend. And good friends are hard to find. Charlotte said that

in Charlotte's Web. I love the way you read that to Erin. You take on the voice of Wilbur with such commitment even when you're bone tired.

That speaks volumes about character. And ultimately isn't that what it comes down to? What a person's made of? Because that girl in the pith helmet is still in here. I didn't even know she existed until I met you.

And I'm afraid if you leave I may never see her again.

Even though I said you beat her out of me. Isn't that the paradox?

Haven't we hit the essential paradox?

Give and take, push and pull.

The best of times, the worst of times.

Dickens said it best.The Jack Sprat of it. He could eat no fat. His wife could eat no lean.

But that doesn't apply here, does it? I guess what I'm trying to say is I'm saying Chow Fun's because I love you.

Ben: I love you too.

Deniz Gül