Kıştan Kalma Bir Gün

Merhaba, başlangıcından beri hep bir kenarında olduğum  her yazısını heyecanla beklediğim bu blogun gerçekten içinde, bir parçası olmak çok heyecanlı, çok güzel.

Başlık Fashion May Kill. İddialı, geniş biraz. Bense 21 yaşında neredeyse kendi kendine t-shirtünü üstüne geçirebildiği ilk günden beri her sabah, her okul üniforması giymek zorunda olmadığı gün heyecanlanan, ''bir hafta sadece makarna yesem şu gömleği de alırım'' gibi cümlelerle günlerini geçiren bir insanım. Genelde günlük giydiğim kombinasyonlarla burada olacağım bir süre. İşte onlardan ilki:

Nisan'ın 15'i, hava 10 derece, yağmurlu. Böyle ne gri ne çok karanlık garip soluk mavi bir gökyüzü var dışarıda.Önceki geceden belliydi zaten. Sabah acılarla kalktıktan sonra hatta daha gözlerimi açmaya başlarken kafama üşüşen düşünceler şöyle: '' Okul var bugün, ilk günü hatta yeni stajın. Çok rahat bir şeyler giymeyeyim, biraz klasik olsun ama çok da abartmaya gerek yok. Açık renk pantolon giymeyeyim yağmurda berbat olur. Sadece gömlek de olmayacak kahverengi kazağım nerde? 10 dakikaya çıkmazsam geç kalacağım ama hangi kravatı taksam bugün? Renklenecek kadar canlı hissediyor muyum? Yoksa havayla aynı renkleri kullanıp, bütünleşsem mi? Off botlarım çamurlu! '' 

Soluk, gökyüzüne benzeyen kravatı seçtim, pantolonumla tonları uydu, güzel oldu. Soğuk,kasvetli bir gün zaten bugün. Çok canlı renkler kullanmak içinden bile gelmiyor insanın. Düz, beyaz bir gömlek baz olarak her zaman güzel. Zara'da uzun süre görüp en sonunda almaya karar verdiğim pantolonumun ise ütü çizgisi ve kot olmasına rağmen daha klasik duruşu böyle günlerde çok kullanışlı oluyor.

 Kahverengi bu sene hayatımı kurtardı ki kendisini zaten çok severim. Özellikle bu sene Koton'da öylesine gezerken bulduğum, ilk bakışta gayet sıradan gözüken ancak yakasındaki tek şerit deri detayıyla kendini fark ettiren kahverengi kazağım bu sene en sevdiğim ve her yere kullanabildiğim parçalardan oldu. Çok çok uzun süre aradığım -hatta bulana kadar başka bir çantayı kullanmayı reddederek kitaplarımı okula D&R torbasında götürdüğüm bir dönemin ardından bulduğum- çantamın ise ceketimle uyumu beni en mutlu eden şeylerden biri. Kahverengi bir ayakkabıyla birlikte içine ne giysem oluyor.

Bütünü beni mutlu etti. 

Derse de yetiştim. 

Yaay!

Bmigo