İzmir 2014 Ocak "mini mini" Etkinlik Rehberi

M.B.O.

Art May Kill

Dostum E.’yle hayatımıza dair pek çok plan yaptık. Gerçek planlar...

Mesela olası bir savaş halinde izleyeceğimiz plan...

Mesela olası bir zombi saldırısı halinde...

Mesela zamanda kaybolursak hangi tarihte, hangi noktada buluşacağımıza dair...

Bunları ve daha nicelerini yaptık, kenara koyduk. Yaşam bize çok garip bir yer olduğunu ve hazırlıksız yakalanmamamız gerektiğini öğretmişti zira.

“SÜREKLİ TETİKTE OLUN!!”

Ama geçen gün apayrı bir diyalog geçti aramızda. Eşsiz, benzersiz...

Valla E.

Kafam öyle karışık ki...

Yapacak o kadar iş var ki...

Hayata tutunmak öyle zor ki...

Hayat süper hızlı bir tren,

trenin içinde gelecek kaygısı taşımasına gerek olmayan insanlar...

Ben trenin tepesindeyim.

Etrafımda aksiyon filmi kahramanı tipler...

Adamların işi trene tutunmak zaten!! Kolayca yapıyorlar.

Bense sıfır esneklikli, idmansız bir şüşkoyum.

Hızdan, basınçtan ağzım bılıbılı oluyor, damaklarım görünüyor.

Anladım kardeşim.

Ben de düşünüyorum nicedir.

Hani içim daralıyor,

anlatamam  sana.

Yani ne olacak hani, anladın mı?

Merak duygusuyla sormuyorum bunu.

Hani ne yani ne?

...

Yalnızlık hissi geldi.

Garip ya!

Geçiş dönemindeyiz.

Valla bak.

Hani nasıl 17-18 yaşları bi garip...

Doğru diyosun.

Geç ergenliğin bitişi 22-23.

Odur büyük ihtimalle.

Bu dönemeci dönüp,

tam yetişkin olucaz.

Şimdi bu konunun çıkış noktası benim yazmakta olduğum tezde yaşadığım aksilikler. Devamında KPSS, ALES, YDS, sevgili E. için TUS ve ismini anamadığımız (çünkü bilmiyoruz bir de o var!) daha niceleri.

Kısaca bir gelecek kaygısı aldı bizi. Ve konuşma şöyle bir yere bağlandı.

Bu hafta sonu güzelce düşünelim.

Pazartesi buluşup planı kesinleştirelim. 

Ne yapıyoruz peki? Sizce?

5 yıllık kalkınma planı...

Hani olur ya rehber hocaların testleri... Kendinizi  3 kelimeyle tanımlayın... 5 yıl sonra kendinizi nerede görüyorsunuz?

Hah işte, hayatın orasına geldik. Ve olay 5 yıl sonrasının fotoğrafına bakıp, Waldo ‘yu arar misali, aha burada diye çözülmüyor.

İşte bunun adı dostlarım, uzun vadeli gelecek kaygısı. İçimi döküp rahatladığıma  göre de, gelelim esas konumuza, kısa vadeli gelecek kaygımıza. Bırakalım 5 yıl sonrasını. Bu ay neler yapacağız? Neler okuyacağız, neler izleyeceğiz, nereleri  gezeceğiz? Buyrun.

Başlarken başlığımızın özrünü de dileyelim. Çok çok hasta olduğum için, Ocak etkinlik yazısını, istediğim tarihte yazıp yetiştiremedim. Bu yüzden de işte, etkinliklerimiz Ocak’ın 2. yarısını kapsıyor. Bence sizin de finalleriniz falan vardı zaten, çok şeyapmayalım.

Öncelikle konuyu sinemadan açmak istiyorum. Yakın zamanda beni sinema salonlarına sürükleyen, tammm da benim tarzım olan güzel mi güzel filmler vizyondaydı. Ateşi Yakalamak ve Smaug‘un Çorak Toprakları‘ndan bahsediyorum. Hazır böyle iştahım kabarmışken de tutmayayım beni dedim.

Gözüme kestirdiğim filmlerin başında 47 Ronin geliyor. Ne yönetmeninden, ne de oyuncularından, hatta ve hatta Keanu Reeves‘ten bile bahsetmeden, bu filmi mutlaka izleyecek olmamın tek nedenini söylüyorum. Bence bu film tam bir görsel şölen olacak a dostlar!

Diğer bir ilgi çekici film ise Walter Mitty ‘nin gizli yaşamı.

Yönetmenliğini Ben Stiller ‘ın yaptığı filmde, kamera karşısına da Ben Stiller geçmiş. Filmin James Thurber‘ın 1941 tarihli, aynı adlı romanından  uyarlandığını da sizlerle paylaşayım. Tazeyken satayım yani bilgimi.

Bu ay “Ressamlar ve Filmler” konseptiyle boy gösteren Yeniden Sinematek ise;

17 Ocak‘ta Rüya Gibi Geçti

24 Ocak‘ta Ölmeyen İnsanlar

31 Ocak‘ta ise Cennet Günleri filmleriyle İzmir Sanat‘ta, saat 20’de, ücretsiz gösterimleriyle damağımıza bir parça toz çalmaya devam ediyor. 

Gelelim taze aşkımız tiyatroya. Tabi ki de , Facebook hesabımdan bana ulaşıp beni bizzat oyuna davet ederek  çok da mutlu eden sevgili Çağlar Turnalı ve Sahne Tozu Tiyatrosu‘na torpil geçerek başlıyorum. İşte yeni oyun “Kaç Baba Kaç” ve ilginizi çekmezse dişimi kıracağım bir copy-paste:

--------------------

"KAÇ BABA KAÇ" - Ray COONEY

(2 Perde Komedi)

- YÖNETMEN -

Haldun DORMEN & M. Çağlar İŞGÖREN

Bol kahkaha var...

Doktor David Morgan'ın (Çağrı TURNALI) yıllardır beklediği, üniversitede rektör olma şansı kapısını çaldığı anda, yıllar önce yaptığı küçük bir kaçamak 18 yaşında bir erkek çocuk olarak karşısına çıkar. Üstelik çocuk (Leslie- Arif Yıldırım) sarhoştur ve ehliyetsiz araba kullandığı için tutuklanıp polis nezaretinde Dr. Morgan'ı aramaya gelir. Doktor bunu herkesten özellikle de karısından (Rosemary - Gülder Pınar) saklamaya çalışır. Doktorları, hemşireleri ve hastaları işin içine sokmadan idare etmek yerine tam tersi onları da bu arapsaçına dönüşmüş durumun ortasına atar. Doktor arkadaşından (Ted - Hüseyin Çur) yardım isteyip onu da içinden çıkılmayacak durumlarla baş başa bırakır.

------------------

Kaç Baba Kaç‘ı 18 ve 25 Ocak akşamları 20’de izlemeniz mümkün.

Bir diğer oyunumuz da Devlet Tiyatroları‘ndan Son Çığlık. Sene başında bu oyunu kaçırdığıma çok üzülmüştüm. Kaçırmamın sebebiyse bir türlü bana eşlik edecek birini bulamayışımdı. Tek başıma da olsam bu kez kaçırmayacağım oyunun konusu şöyle özetlenmiş:

-------

“Son Çığlık” 13. yüzyıl başında, Fransa’nın güneyinde bir bölge olan Oksitanya’da geçer. Kuzey Fransa’nın baronları Papalığın çağrısıyla Oksitanya’ya karşı Haçlı seferine çıkmıştır. Amaçları, “sapkın” olarak niteledikleri Katar mezhebinin üyelerini yok etmek ve bu arada Oksitan topraklarını da ele geçirmektir. Oksitan kontları ve şövalyeleri Katarlara sahip çıkarlar. Ancak Haçlılar bir silindir gibi geçer Oksitan topraklarından. Geride yanıp yıkılmış kentler, katliamlar, odun yığınlarında yakılan insanlar, baskı ve korku kalır.

-------

Son Çığlık oyununu 28 Ocak akşamı, saat 20:30‘da, Konak Sahnesi ‘nde izleyebilirsiniz.

Ve son olarak da şöyle şıkır şıkır giyinip süslenme özlemimi dindirecek mükemmel bir konser. Ben Ahmet Adnan Saygun Sanat Merkezi‘ndeki İzmir Devlet Senfoni Orkestrası konserlerine (17-24-31 Ocak) göz atmanızı tavsiye ederim. Ve olur da bu esnada Fazıl Say ve Serenad Bağcan’ın 18 Ocak tarihli konseri gözünüze ilişirse, aklınızdan çıkarmayın. 15 Ocak ‘ta satışa sunulan biletler müthiş bir hızla tükendi.

Carpe diem’in sömürülüş şekli beni ne kadar ürkütse de, bugünü güzel doldurun. Yarına her zaman istediğimiz şekli veremeyebiliriz.

İyi eğlenceler, sevgilerimle...